من 22 سال دارم یه خواستگار دارم که پسری مذهبی است البته تو اینترنت با هم اشنا شدیم منم دختری مذهبیم و همیشه دوست داشتم با پسری با ایمان و غیرتی ادواج کنم تقریبا 3 ماه از اشنایی ما میگذرد چند باری قرار شد همدیگر را ببینیم ولی به خاطر یه سری مشکلات نتونستیم اون پدرش فوت کرده و عین خودم 22 سال دارد کلا سرپرستی یک خانواده ی 4 نفری بر عهده ی اوست تو این مدت که با هم حرف زدیم اخلاقش دستم اومده اون زیادی سختگیره و تند میگیره خودشم میگه که من سختگیرم و نمیتونم عوض بشم به من میگه من تا به امروز به خواهرم که 3 سال از خودش بزرگتره اجازه ندادم موبایل داشته باشه چون تحمل ندارم ببینم داره با یه نفر حرف میزنه یا مزاحم داره میگه اگه تو هم بیایی گوشیتو ازت میگیرم یا میگه منی که تا الان تو خانواده ای بزرگ شدم که تا حدی ازادی داشتم و همیشه کارای خودمو خودم انجام دادم حتی اگه تو بیرون از خونه باشه حق ندارم بعد از ازدواج از خونه برم بیرون مگر اینکه همراه خودش باشه یا حق ندارم تو بیرون از خونه کار کنم البته ناگفته نماند من الان دانشجوی ترم 6 هستم خونوادم ام انتظار دارن این درس خوندنم بیفایده نمونه و تو بیرون کار کنم ولی این پسر با کار زن تو بیرون به شدت مخالفه میگه زن نباید تو بیرون باشه نامحرم هر لحظه دنبالشه و مردم چیز خوبی نمیگن و این برای شوهر خیلی دردناکه یا میگه تو حق نداری ارتباط اجتماعیت زیاد باشه من تحمل ندارم.

خلاصه نمیدونم داره زیادی سختگیری میکنه یا تو دین مقدس اسلام زن واقعا باید اینطوری باشه عزیزان من دوست دارم درست همون طور که دین برای زن حق زندگی گذاشته و براش راهو نشون داده زندگی کنم حالا هر طور که باشه .

از شما میخوام راهنماییم کنید ایا حرفای این پسر سختگیریه یا درسته؟ ایا من از نظر قران و خدا اجازه دارم تو بیرون کار کنم ؟ اجازه دارم موبایل داشته باشم؟ اجازه دارم هر وقت لازم شد تنهایی بیرون برم؟ اجازه دارم تو همه ی مسائل مربوط به زندگیمون تو تصمیماش دخالت کنم؟ چون اون میگه تو نباید زیاد تو کارای من دخالت کنی تصمیم همیشه با منه تو میتونی مشاوره کنی ولی تصمیم گیری نه ، احساس میکنم چون از بپگی که پدرش فوت کرده سرپرست خونواده بوده دوست داره همیشه قدرت داشته باشه و حکومت کنه تا امروز که اینطوری خودشو به من نشون داده من باید همیشه بهش بله چشم بگم ولی من زندگی میخوام نه بردگی و نوکری خواهش میکنم راهنماییم کنید.

الحمدلله،

از اینکه شما خواهر گرامی ابراز علاقه کردید تا راهنمایی دین را درباره زن مسلمان بدانید، و ابراز دوستی کردید که بر اساس شریعت عمل کنید، این خود جای حمد و شکر الهی دارد و امید است الله متعال راه درست را بر شما نمایان ساخته و در عمل نیز شما را توفیق بفرماید، فراموش نکنیم که هدف از زندگی ما در این دنیا توجه بیش از حد به امورات دنیوی نیست، بلکه دنیا، دار آزمایش و امتحان است نه سرای بقاء، پس قطعا یک انسان عاقل از کمبودها و کاستیهای دنیوی ناامید و ناراحت نمی شود بلکه می کوشد که توشه ای برای آخرتش مهیا کند.

ما با توجه به مطالبی که شما برای ما نوشتید نکاتی را ذکر می کنیم و امید است مورد توجه شما قرار بگیرد.

اول: باید بدانیم که یک دختر و پسر مسلمان نامحرم با همدیگر ارتباط برقرار نمی کنند، چه دیداری باشد یا تلفنی یا اینترنتی، و شما ظاهرا از طریق اینترنت رابطه داشتید که این امر شایسته دو مسلمان نبود و حتی قصد ارتباط دیداری داشتید، که به شما یادآوری می کنیم این اعمال مخالف با شرع هستند. شما که اکنون قصد ازدواج دارید باید از طریق خواستگاری رسمی و با اطلاع و حضور خانواده ها با هم درباره زندگی آینده سخن بگوید، اما در خلوت سخن گفتن شرعی نیست، و ارتباط اینترنتی در حکم خلوت کردن است، و پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«ما خلا رجل بامرأة إلا کان الشیطان ثالثهما» (روایت امام احمد 26/1).

 یعنی: هیچ مردی نیست که با زن (نامحرمی) خلوت کند مگر اینکه شیطان شخص سوم بین آنها خواهد بود (تا آنها را وسوسه کند).

پس اکنون شما نباید بیش از این به این رابطه تداوم بخشید و اگر قصد ازدواج دارید باید با اطلاع و حضور خانواده ها با هم سخن بگوئید.

دوم: استفاده زنان از موبایل بستگی به طرز استفاده آنها دارد؛ اگر از در نیفتادن در فتنه در امان هستند و توانایی مقابله با مشکلات آنرا دارند، ایرادی ندارد که زنان از موبایل استفاده کنند. مثلا بیشتر گوشی ها سیستم فیلترینگ دارند و زن مسلمان می تواند برای در امان ماندن فقط یکسری از شماره تلفنهای نزدیکان و خانواده خود را به گوشی معرفی کند تا فقط این شماره ها اجازه تماس داشته باشند. بنابراین اگر زن مسلمان بگونه ای امن از موبایل استفاده کند و از خطرات آن در امان باشد، می تواند از موبایل استفاده کند.

سوم: بیرون رفتن زن به بازار و یا مکانی خارج از خانه باید همراه با دو شرط باشد:

1- شوهرش مطلع و راضی باشد.

2- همراه با یک محرم باشد.

با رعایت این دو مورد زن می تواند با رعایت حجاب کامل بیرون رود و کارهای خود را انجام دهد.

چهارم: کارکردن زن در بیرون خانه جایز نیست مگر آنکه دو مورد زیر وجود داشته باشد:

1- زن کسی را ندارد که نفقه اش را تامین کند و مجبور است برای امرار معاش در بیرون کار کند.

2- و یا اگر مشکل امرار معاش ندارد، بشرطی که در یک محیط کاملا زنانه کار و اشتغال یابد جایز است.

پس اگر شما بعنوان یک دختر مسلمان در آینده در یک محیط کاملا زنانه – مانند مدرسه دخترانه – مشغول شدید شرعا مرتکب حرام نشدید مگر آنکه شوهرتان راضی نباشد که در آنصورت رضایت شوهر ارجحیت دارد، زیرا اطاعت از شوهر واجب است و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید: «إذا صلت المرأة خمسها، و صامت شهرها، و حفظت فرجها، و أطاعت زوجها، قیل لها ادخلی الجنة من أی أبوابها شئت». صحیح ابن ماجه (660).

یعنی: «اگر زن نمازهای پنجگانه را بجا آورد و روزه رمضان را بگیرد و از زنا و فحشا دوری کرده و از شوهرش اطاعت کند به او گفته می‌شود از هر دری از درهای بهشت که می‌خواهی داخل شو».

پس کسب رضایت شوهر در کار بیرون منزل لازم است، و بدانید که زندگی نیک و پسندیده آنست که زوجین با هم تفاهم و نسبت به هم خشنود باشند، نه آنکه با درگیری و اختلاف با هم زندگی خود را ادامه دهند، اگر واقعا اشتغال زن در بیرون منزل باعث اختلاف خانوادگی می شود قطعا یک زن مسلمان برای تداوم زندگی خود از کارش چشم پوشی می کند و یک ارزش را فدای ارزش بزرگتری می کند.

پنجم: دخالت و نظر دادن زن در خانواده امری نیک و پسندیده است، بشرطیکه افراط و تفریط نشود، اما از آنجائیکه الله متعال مرد را سرپرست خانواده کرده است، لذا اگر احیانا در تصمیم نهایی شوهر نظر همسرش را نپسندید، زن نباید بخاطر آن ایجاد اختلاف کند  بلکه به تصمیم شوهرش احترام بگذارد تا بنیان خانواده سست و ضعیف نشود و اتحاد و همبستگی بین اعضای خانواده مستحکم تر شود. الله متعال می فرماید: «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاء » (نساء 34).

یعنی: مردان، سرپرست و نگهبان زنانند.

اینکه زن به تصمیم نهایی توسط شوهرش احترام می گذارد و از شوهرش در معروف اطاعت می کند، این نوکری نیست، بلکه این اطاعت از امر شریعت است که اطاعت از شوهر را واجب گردانیده است، باید با این دید به قضیه نگاه کنید که اطاعت شما از شوهرتان – در معروفات – در حقیقت لبیک گفتن به حدیث زیر است:

«إذا صلت المرأة خمسها، و صامت شهرها، و حفظت فرجها، و أطاعت زوجها، قیل لها ادخلی الجنة من أی أبوابها شئت». صحیح ابن ماجه (660).

یعنی: «اگر زن نمازهای پنجگانه را بجا آورد و روزه رمضان را بگیرد و از زنا و فحشا دوری کرده و از شوهرش اطاعت کند به او گفته می‌شود از هر دری از درهای بهشت که می‌خواهی داخل شو».

آنگاه است که زن می تواند امیدوار باشد که در قیامت مشمول رحمت و مغفرت الهی قرار گیرد و بهشت را نصیب خود کند.

شریعت اسلام در خانواده یک سرپرست گذاشته تا بنیان خانواده را مستحکم کند، و اطاعت سایر اعضاء از سرپرست خانواده باعث تداوم و سلامت خانواده خواهد شد و از فروپاشی جلوگیری می کند، همانگونه که یک رهبر خوب در یک کشور منجر به پیشرفت آن ملت خواهد شد بشرطیکه مردمان آن ملت بر علیه حاکم خود شورش و نافرمانی نکنند مگر در معصیت و گناه که نباید اطاعت شود.

این نکاتی بود که باتوجه به مطالب شما ذکر کردیم، در آخر به شما خواهر محترم توصیه می کنیم که هیچگاه دین و اوامر شریعت را فدای تمایلات نفسانی نکنید چرا که ما و شما در آزمایش هستیم و هرکس به امر شریعت پایبند باشد راه نجات را پیموده است.

و سخت گیری آن مرد شاید بخاطر ناملایمات و مشاهدات اجتماعی وی باشد که وی را به آن سمت کشانیده است هرچند بیشتر نظرات او صحیح است اما با لفظی تند بیان کرده، و یا بعضی از نظریاتش که هرچند شریعت ممنوع نکرده اما اگر او شوهر شما شود و باز بر آن خواسته ها اصرار بورزد شما باید بخاطر اطاعت از شوهر به خواسته های او جامه عمل بپوشانید تا هم از فروپاشی خانواده جلوگیری شود و هم به حدیث فوق عمل کرده باشید.

ما به اینگونه مردها توصیه می کنیم که مواردی را که شریعت منع نکرده بر زنان سخت نگیرند، و سعی کنند با اتخاذ تدابیری بر بعضی از نگرانی های خود فایق آیند تا بر زن و فرزندانشان فشار وارد نشود.

والله اعلم

وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین